اخبار اجرایی و خلاصه گزارشات 2021

اروپا و آسیا از نظر آگاهی از پادکست ها از ایالات متحده عقب هستند

آگاهی از پادکست ها در ژاپن پایین است، جایی که 40 درصد از کسانی که از آن استفاده نمی کنند می گویند به این دلیل است که نمی دانند چیست. میانگین اروپایی 17 درصدی که هنوز آگاه نیستند، تقریباً دو برابر بیشتر از ایالات متحده است، که نشان می دهد فرصتی برای رشد با بازاریابی و تبلیغات بیشتر وجود دارد. دیگرانی که هنوز از آنها استفاده نمی کنند می گویند که پادکست ها خیلی طولانی هستند یا اینکه نمی دانند چگونه پادکست های خوب را پیدا کنند. دیگران هنوز هم می گویند که علاقه کافی یا زمان کافی ندارند. ممکن است جابجایی این شماره گیری ها سخت تر باشد.

دلایل اصلی عدم استفاده مردم از پادکست

به طور کلی، پادکست ها به عنوان بخشی از مصرف دیجیتال به سرعت در حال حرکت و پویا هستند. آنها برای ناشران علاقه خاصی دارند زیرا کاربران جوان تر و ثروتمندتری را جذب می کنند که به شدت مورد جستجوی تبلیغ کنندگان هستند – و به طور بالقوه نسل بعدی مشترکین هستند.

بلندگوهای هوشمند می توانند باعث رشد بیشتر صدا شوند

تغییر به سمت صدا توسط دستگاه های جدیدی مانند بلندگوهای هوشمند و خدمات پلت فرم مانند پادکست های کوتاه یا سایر موارد صوتی که می توانند با استفاده از رابط های صوتی فراخوانی شوند، هدایت می شود. آمازون و گوگل بازارسازان کلیدی در اینجا هستند و هر دو تمرکز جدیدی در ترویج فرمت‌های صوتی نوآورانه از جمله پادکست دارند. بلندگوهای هوشمند اکنون به بیش از یک پنجم جمعیت بزرگسال بریتانیا (22%) و 15% در ایالات متحده و آلمان رسیده اند. اما تنها یک اقلیت از دستگاه ها برای هر نوع خبری استفاده می کنند (6٪ در بریتانیا و 5٪ در ایالات متحده).

نتیجه

داده های امسال حاوی خبرهای خوبی برای ناشران و کسانی است که نگران آینده صنعت خبر هستند. افراد بیشتری در طول این بحران به دنبال اطلاعات دقیق و قابل اعتماد با مارک های معتبر و با کیفیت بالا در تعدادی از کشورها بوده اند. شکاف اعتماد کلی بین رسانه های جریان اصلی و رسانه های اجتماعی نیز به طور قابل توجهی افزایش یافته است. برخی از پخش‌کننده‌های عمومی اروپایی نیز می‌توانند از داده‌هایی که نشان می‌دهد مخاطبان برای رویکرد دقیق و بی‌طرفانه خود نسبت به واقعیت‌ها در زمانی که اغلب برای همگام شدن با رفتارهای در حال تغییر سریع تلاش می‌کنند، ارزش قائل شده‌اند، اعتماد جدیدی کسب کنند. ناشران تجاری که هنوز به درآمد حاصل از تبلیغات چاپی یا دیجیتال متکی هستند، دوران سختی را پشت سر گذاشته‌اند، اما تسریع در برنامه‌های دیجیتال در نتیجه ممکن است برخی را در مسیر بلندمدت بقا قرار دهد.

مصرف کنندگان به سرعت رفتارهای دیجیتالی جدیدی را در طول قرنطینه اتخاذ کرده اند و این همزمان با برجسته کردن مجموعه چالش های بعدی، فرصت های دیجیتال جدیدی را باز می کند. گزارش ما نشان می‌دهد که اشتراک و عضویت در حال تبدیل شدن به یک مدل پایدار برای تعداد فزاینده‌ای از نشریات با کیفیت بالا و خاص، و در چند کشور برای گروه‌ها و افراد رسانه‌های محلی است. اما همچنین واضح است که محتوای پولی برای همه ناشران یک گلوله نقره ای نیست. همچنین برای همه مصرف کنندگان کار نخواهد کرد. اکثریت قریب به اتفاق هنوز آماده پرداخت هزینه برای اخبار آنلاین نیستند و با ناپدید شدن محتوای باکیفیت بیشتر در پشت دیوارهای پرداخت، نگرانی های مبرمی در مورد اینکه چه اتفاقی برای کسانی می افتد که علاقه محدودی دارند یا نمی توانند آن را بپردازند وجود دارد.

نگران‌کننده است که داده‌های ما همچنین کاهش تاریخی علاقه به اخبار را به طور کلی نشان می‌دهد. از این نظر، یافته‌های ما مبنی بر اینکه هم حزب‌های سیاسی و هم جوانان احساس می‌کنند که نماینده ناعادلانه هستند، به‌ویژه برای شرکت‌های رسانه‌ای که به دنبال ایجاد تعامل هم در میان شکاف‌های سیاسی و هم با نسل بعدی هستند، نگران‌کننده خواهد بود. در واقع، یکی از قابل توجه ترین یافته ها در داده های امسال، عادات کاملاً متفاوت افراد زیر 25 سال (به اصطلاح GenZ) است، حتی در مقایسه با هزاره های قبل از آنها. این افراد بومی دیجیتال کمتر از یک وب سایت خبری بازدید می کنند یا به اخبار بی طرفانه متعهد هستند و بیشتر می گویند که از رسانه های اجتماعی به عنوان منبع اصلی اخبار خود استفاده می کنند. آنها که عمیقاً شبکه هستند، از شبکه های تلفن همراه جدید مانند اینستاگرام و تیک تاک برای سرگرمی و حواس پرتی استقبال کرده اند تا خشم سیاسی خود را ابراز کنند – و همچنین داستان های خود را به روش خودشان بیان کنند. جذب این مخاطبان برای اتاق‌های خبری که عمدتاً توسط روزنامه‌نگارانی که اخبار را به روش‌های کاملاً متفاوت مصرف می‌کنند، چالش‌برانگیز است.

در عصری که مصرف اخبار فراوان‌تر، پراکنده‌تر و پراکنده‌تر شده است، شرکت‌های رسانه‌ای با یک انتخاب روبرو هستند. آن‌ها می‌توانند سعی کنند رابطه عمیق‌تری با یک مخاطب خاص یا جمعیت‌شناختی ایجاد کنند – نمایانگر و منعکس کننده دیدگاه‌ها و آرزوهای آنها. این روزنامه‌نگاری ممکن است نیاز داشته باشد «دیدگاه» واضح‌تری داشته باشد، اما همچنین می‌تواند اعتماد عمیقی را با آن گروه خاص ایجاد کند. از سوی دیگر، شرکت‌های رسانه‌ای می‌توانند تلاش کنند تا این شکاف‌ها را با خدماتی که برای بیشترین تعداد ممکن کار می‌کند – چیزی که بیشتر مردم می‌گویند آن‌ها می‌خواهند، پر کنند. در این مورد، چالش این خواهد بود که آیا روزنامه‌نگاری که دیدگاه‌های مختلف را متعادل می‌کند، می‌تواند به اندازه کافی مخاطبان را درگیر کند – اما همچنین از گرفتار شدن در نبردهای حزبی و فرهنگی که چنین ویژگی چند سال اخیر بوده است، اجتناب کند.

این دهمین ویرایش گزارش دیجیتال اخبار در زمان چالشی عظیم برای صنعت خبر ارائه می شود. سال به سال شاهد تغییر بیشتر به سمت مصرف دیجیتال، اجتماعی و موبایل بوده ایم – مدل های تجاری و همچنین اعتماد بسیاری از شرکت های رسانه ای به آرامی از بین می رود. اکنون شوک کووید-19 همراه با تسریع تغییرات تکنولوژیکی، همه چیز را به هم می‌رساند – بازنگری اساسی‌تر در مورد نحوه عملکرد روزنامه‌نگاری در دهه آینده، به عنوان یک تجارت، از نظر فناوری و همچنین به عنوان یک حرفه، وادار می‌کند.